ผลสอบครั้งแรก"เข่าอ่อน"

เป็นความผิดหวังครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต แต่ไม่ยอมแพ้ ไม่ย่อท้อ จึงสมัครเข้ารับการอบรมที่สถาบันการประชาสัมพันธ์ กรมประชาสัมพันธ์ เปิดอบรมในหลักสูตร “การฝึกทักษะเตรียมความพร้อมเป็นผู้ประกาศ” เสียเงินก็ยอม

ในการเข้าอบรมได้ปรับปรุงการอ่านได้มากมาย ได้รู้จักใคร ๆ หลาย ๆ ท่าน ทั้งนักหนังสือพิมพ์ นายตำรวจ นักข่าว นักธุรกิจ นักศึกษา ฯ ในวัยที่แตกต่างกัน


หลังอบรมสมัครเข้าทดสอบใหม่โดยฝึกอ่านและบันทึกเสียงไว้ ฟังแล้วแก้ไขคงจะฝึกเป็นพัน เที่ยว ด้วยความมั่นใจว่าต้องผ่านแน่นอน

เมื่อถึงวันสอบประมาณวันที่ 19 ธันวาคม 2549 ปรากฏว่าผิดหวังอีกครั้ง โดยทำคะแนนได้เพียง 46 คะแนน แต่ไม่เครียดมากนัก เพราะในวันสอบมีอาการเป็นหวัดเสียงค่อนข้างแหบแห้งไปบ้างจึงค่อนข้างเดาได้ว่าคงไม่ผ่าน ก็ยังไม่ท้อสมัครสอบอีกครั้ง

ยังไม่ยอมแพ้ สมัครอีกครั้ง คราวนี้ไม่ฝึกเลย จนใกล้วันสอบ จึงฝึกบ้างนิดหน่อย ปรากฏว่าคราวนี้ เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว เมื่อเจ้าหน้าที่เรียกชื่อไปฟังผลแล้วบอกว่าขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ทำได้ 56 คะแนน

มีความสุข ดีใจมากที่สุด เดินไปอีกห้องหนึ่งเพื่อรับบัตร แม้เป็นเพียงการรับจากเจ้าหน้าที่แต่ก็มีความรู้สึกว่าวันนี้เหมือนกับเรียนจบการศึกษาระดับสูงแล้วได้รับใบประกาศนียบัตรที่มีค่ายิ่งนัก เป็นความสุขครั้งยิ่งใหญ่เลยทีเดียว

เป็นความภาคภูมิใจอย่างยิ่งในความพยามยามของตนเอง สามารถพิสูจน์ ทดสอบและเป็นแบบอย่างให้กับผู้อื่นได้อย่างภาคภูมิใจและยินดีสนับสนุนทุกท่านให้เข้าทดสอบเพื่อพัฒนาการใช้ภาษาไทยของตนเอง และนำมาพัฒนาผู้ร่วมงานและท่านที่เป็นครูจะได้ประโยชน์เป็นอย่างยิ่งในการสอนและเป็นแบบอย่างแก่นักเรียน

อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุที่งานด้านการจัดทำรายการวิทยุในปัจจุบันแม้ไม่ยากนัก แต่ก็ต้องทุ่มเท ต้องเตรียมตัว ต้องมีเวลารวมทั้งต้องมีความพร้อมด้านอื่น ๆ อีกมากพอควร จึงจะสามารถทำได้ดี แต่ก็ได้พิสูจน์ตัวเองได้แล้วว่าสามารถทำได้ แต่ถ้าจะคิดทำเพื่อให้มีรายได้เป็นกอบเป็นกำ คงต้องทุ่มเทพยายามอีกมาก ซึ่งก็ดูจะไม่ใช่ทางที่แท้จริงของเรา จึงทำได้เพียงเพื่อหาประสบการณ์ ได้ใช้โอกาสในการให้ความรู้ ข้อคิด โน้มน้าวให้ผู้คนเห็นถูกเห็นผิด ฯ และมีความสุขกับเสียงเพลง แต่ก็นับได้ว่าประสบผลสำเร็จพอควร

ขอขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบ ไม่มีสาระใด ๆ มากนัก แต่อาจเป็นแรงบันดาลใจท่านใดได้บ้างก็จะยินดีมาก