3. ทำใจและเตรียมใจรับสภาพ
สภาพโรงเรียนแต่ละแห่งมีคามแตกต่างกัน ตั้งแต่ระยะทาง สภาพเส้นทาง ขนาดของชุมชน สภาพเศรษฐกิจ ชื่อของโรงเรียนก็แตกต่างกันแล้ว ยิ่งเมื่อย่างก้าวเข้าสู่รั้วโรงเรียนด้วยแล้วยิ่งต้องเตรียมตัวเตรียมใจกับสภาพทั่วไปไม่ว่าจะเป็นอาคารสิ่งก่อสร้าง สนาม อุปกรณ์ เครื่องมือเครื่องใช้ โต้ะเก้าอี้ทั้งของครูและนักเรียน ห้องสมุด ห้องวิทย์ ห้องคอม ฯลฯ ทุกสิ่งล้วนแต่เป็นจองจริงที่เราต้องสัมผัสคลุกคลีหรือดำเนินชีวิตอยู่กับมัน
เธอคาดหวังว่าจะเจอสิ่งเหล่านี้ในสภาพอย่างไร บางครั้งถ้าใจไม่แข็งพอ ไม่อึดพอ ไม่อดทน บริบทเหล่านี้ก็ทำเอาอุดมการณ์ของเธอหลุดลอยไปได้เหมือนกัน ทำใจไว้ก่อนจะได้ไม่ผิดหวัง จะมีสักกี่คนที่โชคดีได้บรรจุครั้งแรกในโรงเรียนที่เพียบพร้อมทุกเรื่อง เพราะตำแหน่งที่ว่างเหลือไว้ให้เธอนั้นควรจะเป็นอย่างไรก็ต้องแล้วแต่โชค ดวงชะตาและวาสนาแล้วละ แต่อย่างไรก็ตามทุกแห่งมีเด็กๆ รอเธออยู่แน่นอน คงต้องคิดไว้เสมอว่าถ้ามีโอกาสฉันจะพัฒนา ปรับปรุงหรือเติมเต็มสิ่งเหล่านั้นให้เป็นประโยชน์ต่อเด็กๆ ให้จงได้ และด้วยความฉลาดและความสามารถของฉันจะต้องไม่ทำให้ใครมองว่า ฉันทำดีเพื่อเอาหน้า สร้างภาพ จะต้องให้ทุกคนเข้าใจให้ได้ว่าฉันจะทำเพื่อเด็กๆ ด้วยความบริสุทธิใจ ฉันจะอดทน แต่สิ่งเหล่านี้ไม่มีจิตวิญญาณ ไม่มีอิทธิพลต่อเธอเท่ากับสิ่งที่ครูจะพูดต่อไปนี้
บุคคลหรือบุคคลากรในโรงเรียนต่างหากที่เธอต้องตระหนัก ตั้งแต่ ผอ. คณะครู นักการ ฯ และบางแห่งอาจมีตำแหน่งอื่นๆ อีก แต่ละคนแตกต่างกัน เธอเข้าไปเพียงลำพัง เขาเหล่านั้นตั้งป้อมรอเธออยู่แล้วช่วงเวลาสั้นๆ เขาก็รู้จักเธอ แต่เธอคงต้องใช้เวลาพอควรกว่าจะรู้และเข้าใจเขาทั้งหมด และที่แน่ๆ สิ่งที่เธอเห็นอาจเป็นเพียงภาพลวงตา ตัวตนที่แท้จริงของเขาเหล่านั้นใช่ว่าจะเห็นกันได้โดยง่าย บางแห่งอาจมีกลุ่ม ก๊ก แก๊ง ก๊วน ที่ต้องพยายามดึงเธอเข้าไปเป็นพวกเพื่อประโยชน์อะไรบางอย่าง ข้อนี้เธอต้องระวังให้จงหนัก ปรับตัวให้ได้เพื่อความอยู่รอดอย่างปลอดภัย ต้องใช้ทั้งความฉลาด ปฏิภาณไหวพริบ ความแกร่ง ความอดทนและอื่นๆ สิ่งหนึ่งที่สำคัญคือการที่เธอต้องเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาในพริบตา ไม่ใช่ลูกแหง่อีกต่อไป เธอต้องทำเพื่อคนอื่นโดยเฉพาะเพื่อเด็ก จากที่เคยมีพ่อแม่ดูแลให้ เธอเตรียมใจเรื่องนี้หรือยัง
กับงานที่ได้รับมอบหมาย เธอจะได้พิสูจน์เสียทีว่า จะใช้ทฤษฎีไหน ตำราเล่มใด หรือจะอ้างอิงสิ่งใดเพื่อให้ได้งานที่มีคุณภาพ อยากจะบอกว่าเส้นทางชีวิตที่เธอกำลังก้าวย่างเข้ามานี้มันยิ่งใหญ่ยิ่งนัก เกินกว่าที่สถาบันใดจะประสิทธิ์ประสาทวิทยายุทธให้เธอจนเพียงพอแก่การฝ่าฟันจนประสบความสำเร็จได้โดยง่าย เว้นไว้แต่ความรู้ความกระจ่างชัดในวิชาเอกของเธอเท่านั้นที่พอจะยังประโยชน์แก่เธอได้ นอกนั้นแล้วเธอต้องศึกษาเอาเองจากมหาวิทยาลัยชีวิตที่พวกเธอแก่งแย่งกันเข้ามานับแต่นี้ไป สิ่งที่ครูบอกกล่าวมาและจะบอกต่อๆ ไปอีกหลายประการนั้นรวมๆ แล้วยังไม่ได้สักหนึ่งในล้านที่เธอจะพบเจอ แต่ก็หวังว่าคงดีกว่าที่จะปล่อยให้เธอไปค้นพบด้วยตัวเองเสียทั้งหมด
ครูจะยินดีมากถ้าเพียงแค่ได้มีส่วนสักเล็กน้อยในการช่วยสร้างให้เกิดครูดีๆ สักคน เพราะนั่นมันมีประโยชน์มากกว่าที่ครูได้สร้างเด็กดีๆ สักร้อยคน อันนี้เธอคงเข้าใจ เพราะครูดีๆ หนึ่งคนนั้นจะสามารถไปสร้างเด็กดีๆ ได้อีกมากมาย จงหมั่นหาข้อมูลจากหลากหลายบุคคลที่เกี่ยวข้องกับอาชีพนี้ แล้วนำมาวิเคราะห์สังเคราะห์หรืออะไรก็ตามทีให้เป็นประโยชน์กับเธอให้จงได้ แต่ไม่ต้องวิตกจริตจนเกินเหตุ ความสำเร็จรอเธออยู่เบื้องหน้าทุกคนสุดแต่ใครจะไปถึงหรือไม่ ช้าหรือเร็วเธอมีส่วนสำคัญยิ่งที่จะเป็นผู้กำหนดทิศทาง ชี้ชะตาชีวิตของตนเองเสียตั้งแต่เริ่มต้นนี้
ขอให้โชคดี
วันอังคารที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น