Powered By Blogger

ป้ายกำกับ

กลุ่มหนองฉาง 4 ทัศนศึกษาโคราช (2) "รวมเว็บที่เคยใช้ไว้ที่นี่" (1) 10 หลุมดำเรื่องกิน (1) by myself (1) กรรมการเก็บรักษาข้อสอบ (1) การพัฒนาสมอง (1) ขอบคุณค่ะ (จากผู้สมัครสอบ) (1) จะเออร์ลี่จริงหรือ เสียดายนะ (1) จำนวนผู้สมัคร สพม.42 (1) จำนวนผู้เข้าสอบบรรจุครู สพท.อน.2 (1) ทัศนศึกษาวันเด็ก 54 (1) ท่องเทียว"ภูชี้ฟ้า" (1) ธรรมทัศนาจร สุโขทัย พิษณุโลก (1) บุหรี่ สังคมรังเกียจ (1) ผลตรวจร่างกาย (1) ผลสอบบรรจุภาค ก. (1) ฝากคุณครูคนใหม่ โดย ส.กิตติกุล (1) ฝากถึงคุณครูคนใหม่ (3) (1) ฝากเรื่องการใช้ภาษาไทย (1) รวมเรื่องที่เคยเขียนในเว็บ สพท.อน.2 (1) สมัครสอบบรรจุครู (1) สอบผู้ประกาศ 1 (1) สอบผู้ประกาศ 2 (1) สอบผู้ประกาศ 3 (1) สอบผู้ประกาศ 4 (1) อัพเดทบรรจุครูผู้ช่วย สพท.อน.2 (1) โอเน็ตระดับประเทศวิชาใดต่ำสุด (1)

วันอาทิตย์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ฝากถึงคุณครูคนใหม่ (2)

2. ฝากเรื่องการใช้ภาษาไทย




เราควรภูมิใจในความเป็นไทย เรามีชาติไทยที่ยิ่งใหญ่ ประวัติศาสตร์ตลอดจนวิวัฒนาการด้านต่างๆ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เมื่อเรารู้ เราเข้าใจ เราทราบซึ้ง เราภาคภูมิใจ แล้วจะเก็บความรู้สึกเหล่านี้ให้อยู่เพียงแค่ตัวเราเท่านั้นหรือ เราจะโทษเด็กรุ่นใหม่ว่าไม่รู้สึกรู้สากับเรื่องเหล่านี้ คงไม่ได้แล้ว ถ้าเราไม่ได้ถ่ายทอดพร่ำสอนและกระทำบ่อยครั้งจนเขารู้สึกและเข้าใจได้ดีเช่นเดียวกับเรา



เรื่องแรกที่น่าห่วงคือ การพูดภาษาไทยอย่างถูกต้อง ชัดเจน เป็นธรรมชาติด้วยความภาคภูมิใจสิ่งที่พบแล้วว่าเป็นปัญหาจริงเช่น



- คนที่พูดไม่ชัด[โดยเฉพาะคำควบกล้ำ "ร" และ "ล"]ก็จะอ่านผิดโดยไม่ออกเสียงควบกล้ำด้วย แล้วยังมีความเป็นไปได้ที่จะเขียนผิดด้วย คือเขียนโดยไม่ควบกล้ำ(ในคำที่ต้องกล้ำ)

- คนที่พูดไม่ชัดไม่ถูกต้องจนเคยชิน ก็จะไม่เห็นถึงความผิดพลาดแบบนั้นๆ ของคนอื่นด้วย(คล้ายๆ คนสูบบุหรี่ ซึ่งจะไม่รู้สึกว่ากลิ่นบุหรี่นั้นเหม็นมาก - เอ เกี่ยวกันไหมเอ่ย) คนเป็นครูถ้าไม่เห็นความผิดพลาดของศิษย์ก็จะไม่แก้ไข เช่นเด็กพูดว่า "โรงเรียนของเราควรมีการปับปุงและเปี่ยนแปงในเรื่องต่างๆ" ครูที่พูดไม่ชัดจนเป็นปกติก็จะไม่เห็นความผิดพลาดก็จะไม่แก้ไข (แต่บางคนรู้แต่ก็ไม่ใส่ใจที่จะแก้ไข ขอเธออย่าเป็นครูแบบนี้เลย)



ครูให้ความสำคัญสูงมากกับการออกเสียงคำควบกล้ำ ถ้าเธอจะเป็นครูที่รู้สึกภาคภูมิใจตัวเองสักข้อหนึ่งและเป็นข้อแรก เธอควรพูดคำว่า "ครู" ให้ชัดเจน ไม่ใช่พูดว่า "ฉันเป็นคู" ใครก็ตามที่พูดคำนี้ไม่ชัดก็มักจะพูดคำควบกล้ำอื่นๆ ไม่ชัดด้วย ต้องไม่อายที่เป็นคนพูดชัด ไม่ต้องแคร์ว่าใครบางคนจะบอกว่ากระแดะ ดัดจริต หรืออะไรก็ตามที แต่เราควรยินดีกับตัวเองที่เราพูดหรืออ่านภาษาไทยได้ชัดเจน ถูกต้อง



การออกเสียงคำควบกล้ำ "ร" และ "ล" นั้นแตกต่างกัน แต่สำหรับบุคคลทั่วไปแล้ว การอ่าน การพูดคำกล้ำ "ร" นั้น ไม่จำเป็นต้อง"หันลิ้น" ให้มากจนเกินความพอดี แต่ต้องออกเสียงกล้ำให้ได้ในทุกคำที่กล้ำ



ผู้ที่จำเป็นต้องออกเสียงให้ชัดเจนมากและเป็นแบบอย่างแก่เราได้ดีคือ ผู้ประกาศข่าวโทรทัศน์และวิทยุ (คลื่นหลัก วิทยุชุมชนส่วนใหญ่ไม่ชัดเพราะไม่ผ่านการสอบและไม่เคร่งครัด) โดยเฉพาะข่าวในพระราชสำนัก ลองสังเกตดู



ขอฝากไว้ด้วยซึ่งคงไม่ยากเกินไป ถ้าอยากจะหาประสบการณ์ขอแนะนำให้สอบบัตรผู้ประกาศของกรมประชาสัมพันธ์ ดู จะพัฒนาตัวเองได้ดีกว่าวิธีใดๆ และอาจเป็นช่องทางหารายได้เสริมหรือหาประสบการณ์ด้านอื่นๆ ได้ด้วย เสียค่าสมัครเพียง 100 บาท สอบได้ถึง 5 ครั้ง ถ้ามีความมุ่งมั่นจริง ๆ ต้องสอบได้ ลองไปอ่านประสบการณ์ของครูเรื่อง"สอบผู้ประกาศ" ในเว็บบล็อกดูก่อนก็ได้ ถ้าสนใจและยินดีให้คำแนะนำด้วยความเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง

[url]http://www.kittikullife.blogspot.com/[/url]



ถ้าครูมีบัตรผู้ประกาศเด็กจะพูดได้ชัดเจนแน่นอน และอยากแนะนำให้ศึกษานิเทศน์ได้มีบัตรนี้จะแนะนำครูได้ดียิ่งขึ้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น